Thuis, 11 februari 2019

We gaan weer een grote,verre reis maken.
Omdat we in het verleden zuinig moesten zijn met onze vakantiedagen is het er nooit van gekomen richting Australië te gaan.
Maar nu we beiden van ons pensioen, en de daarbij behorende vrije tijd genieten, kunnen we extra tijd nemen om in Australië te geraken.
En dat gaan we dan ook doen.
En hoe is dat plan dan ontstaan ?
We kregen, geruime tijd geleden,een mailing waarin een cruise  werd aangeboden die vertrekt vanuit Sydney (Australia) en eindigt in Auckland (New Zealand).
Nu konden we dan toch een lang gekoesterde wens werkelijkheid laten worden.

Maar een vlucht naar Sydney duurt toch nog circa 24 uur en dat leek ons niet aantrekkelijk.
Daarom besloten we een vlucht te zoeken die circa 12 uur duurt en waar we een stopover van een paar dagen kunnen maken.

Dus hebben we een plaats opgezocht waar we tijdens onze vorige reizen nog niet geweest zijn.
Die plaats  is op de heenreis Taipei geworden.
Op de terugreis maken we een stop in Seoul.

We vertrekken op 18 februari per China Airlines naar Taipei .Na een paar dagen in Taipei te hebben doorgebracht vertrekken we op 23 februari naar Sydney. Daar gaan we op 24 februari aan boord van de ¨Noordam¨ van de Holand America Line en vertrekken voor een cruise van 14 dagen die ons o.a. naar Melbourne en daarna naar verschillende havens in New Zealand  zal brengen. De eindbestemming van de cruise is Auckland.

Vanuit Auckland vliegen we naar Seoul waar we ook weer een paar dagen gaan doorbrengen.

Omdat we geen vluchten konden boeken op de dag van vertrek van de cruise en aansluitend aan de cruise zijn we verplicht een nacht in Sydney en een nacht in Auckland te blijven.

We hebben in de diverse steden excursies geboekt.
Zo gaan we in Taipei een Chinese Opera voorstelling bijwonen en in een bekend sterren restaurant een Dim Sum maaltijd nuttigen.
Tijdens de cruise doen we 8 havens aan waar we ook een excursie gaan doen.
Ook in Seoul hebben we o.a. een uitgebreide city tour gepland en een theatervoorstelling.

Natuurlijk gaan we weer proberen u (indien mogelijk) op de hoogte te houden van onze dagelijkse beslommeringen.

Thuis, 17 februari 2019

Zo, we zijn er klaar voor.

De koffers zijn gepakt, de papieren voor de zoveelste keer gecheckt.

De temperatuur van de cv staat in de lange reizen stand en het water is afgesloten.

 

Over temperatuur gesproken, de temperatuur in Taipei is morgen 23 graden

In Sydney verwacht men de volgende week een temperatuur van 25 graden.

Tijdens de cruise zal daar niet veel aan veranderen.

Alleen in Seoul zal het wat minder zijn, daar is het nu overdag 4 graden.

Maar daar zijn we pas over ruim 3 weken, dus dat zien we dan wel.

 

Eergisteren kregen we een mail waarin we konden vernemen dat er een vlucht was gecancelled, de vlucht van Taipei naar Sydney. Aan een kant is dat wel gunstig, we hebben nu een vlucht die 7 uur eerder vertrekt, maar wel rond middernacht vertrekt.....

Er moesten dus de nodige mails verstuurd worden om de firma`s die ons van en naar het vliegveld gaan vervoeren op de hoogte te brengen.

Het heeft allemaal nogal wat tijd en moeite gekost maar vanmorgen hebben we de laatste bevestiging gekregen.

 

We worden morgen om 07.30 uur afgehaald voor de trip naar Schiphol.

Als het goed is stijgen we om 11.10 uur op voor een vlucht van 12 uur en 35 minuten.

We hebben stoelen gereserveerd met wat meer ruimte dan de regulier Economy Class.

Ook hebben we vegetarische maaltijden besteld, misschien kunnen we dan eens uitstappen zonder de gebruikelijke maag en darm klachten.

In Taipei worden we opgewacht door en taxi die ons naar het hotel brengt.

Daar komen we hopelijk om ca. 13.00 uur aan.

Om niet het risico te lopen dat we pas om 15.00 uur op de kamer kunnen hebben we een nacht extra geboekt, we kunnen dus bij aankomst ook gebruik maken van het ontbijt.

En dan een paar uur slapen en daarna Taipei verkennen .

Taipei, 19 februari 2019

Gisteren toen we op Schiphol zaten te wachten om aan boord te gaan van het China Airlines toestel kregen we een what`s app van mister Wu.

Hij wilde ons laten weten dat hij ons de volgende dag van Taipei Airport  zou ophalen en afleveren bij het Caesar Metro hotel. Prima geregeld dus.

Toen we op Taipei aankwamen waren we binnen en half uur door de paspoortcontrole en hadden we onze koffers weer in bezit.

In de aankomst hal waar we mister Wu dachten te ontmoeten waren wel veel mensen die op hem leken, maar er was er niet een die een bordje bij zich droeg met onze naam er op.

Wel kregen we 5 sms`jes waarin werd aangekondigd dat hij er om 08.02 uur zou zijn. En zo laat was het nog niet.

Via een what`s app werden we verzocht naar halte 25 te lopen, daar zouden we worden opgepikt.

Dus naar perron 25, gelukkig niet te ver lopen. Na weer een poosje gestaan te hebben volgde en what`s app met het bericht dat hij ons niet kon vinden. Een bericht terug met de melding dat we bij Terminal 1 stonden bracht uitkomst. Mister Wu was bij terminal 2 naar ons aan het zoeken.

En zo is het dan toch allemaal goed gekomen.

Door dit soort excercities worden we wel zeer bedreven in het sms`sen en what`s apppen.

 

Na aankomst in het hotel zijn we op bed geploft en hebben een paar uur geslapen.

Dat was aan boord niet gelukt, we hadden wel zeer comfortabele zetels en werden regelmatig van een zeer smakelijk hapje en drankje voorzien.

 

Na een paar uur slaap en een verkwikkende douche konden we dan een wandeling in de buurt maken. Het was intussen `s zomers warm geworden.

Tijdens onze wandeling konden we geen gebruik maken van de diverse restaurantjes die we op ons pad aantroffen. Het was nergens mogelijk om met de creditcard te betalen. Dus zijn we naar het hotel getogen en hebben daar een versnapering aangeschaft.

 

Om 6 uur werden we opgehaald door Tony onze gids tijdens de Taipei Night Tour.

We werden met 3 mensen uit Guam en 2 uit Japan eerst naar de …..Night Market gebracht.

Daar vielen we van de ene verbazing in de andere, we dachten dat we veel hadden gezien op de markten die we op vorige reizen door Azië hebben bezocht.

Maar grote slangen bij een restaurant waar slangenvlees genuttigd kan worden is toch wel wat anders dan sprinkhanen of zijderupsen.

En niet alleen kikkerbillen maar hele kikkers, diverse soorten testikels waren ook in de aanbieding.

We troffen het wel, vandaag is het lantarenfestival. Dus waren er bij de Lung Shan tempel prachtig versierde en verlichte beelden van diverse dieren uit de Chinese astrologie. Er werden veel offers gebracht en er werd gezongen en gebeden, een heel indrukwekkende ervaring.

De avond werd afgesloten in een Dim Sum restaurant, en niet zomaar een restaurant maar één met een ster. Wat voor ster dat was even niet geheel duidelijk maar de kwaliteit van het eten was er wel naar. Na diverse voor en bijgerechten kwamen er 5 soorten dim sum ter tafel, de één nog smakelijker dan de andere.

Kortom, een geweldige afsluiting van en mooie maar drukke dag.

Taipei, 20 februari 2019

Vandaag hebben we de ¨Ultimate Taipei tour¨

En ultimate was het.

Eigenlijk is het te veel om op te noemen maar ik ga toch proberen in korte trekken neer te zetten wat we alzo hebben gezien en meegemaakt.

Om ca. 09.40 ontmoetten we Ting, onze gids voor vandaag. Ze bracht ons naar een comfortabel busje waarin zich al een dame bevond die de tour ook ging doen.

Zij bleek afkomstig uit Vancouver en had zojuist een cruise beëindigd.

Als eerste gingen we naar de zelfde tempel waar we gisteren ook geweest zijn. Er werd uitgebreid uitgelegd  hoe het leven in en om de tempel was en ook werden de religieuze achtergronden belicht.

In de Chiang-Kai-Shek Memorial konden nog net de wisseling van de wacht meemaken.

Een serieuze aangelegenheid en voor sommige mensen ook emotioneel.

We raakten met een heer in gesprek die achter ons stond, hij woont in Canada en komt nog regelmatig naar Taiwan. Hij bleek een groot aanhanger te zijn van de ideeën van de vroegere heerser, die volgens sommige niet alleen voorspoed had gebracht tijdens zijn ambtsperiode.

Hij werd zo emotioneel dat hij begon te huilen en door zijn vrouw getroost moest worden.

 

Bij de ""Taipei 101"" waren we gisteren ook al geweest, maar we gingen er nu lunchen dus moesten we wel aanhaken. Omdat het ontbijt op z`n zachtst gezegd nogal overvloedig was geweest besloten we het hu eens rustig aan te doen.

Dus belandden we in een restaurant waar uitsluitend ramen werd verkocht, een kippenbouillon met een enorme hoeveelheid noodles en daarin vlees naar keuze en wat groenten.

We kregen een kom voorgeschoteld, zo groot dat we de bodem ervan niet hebben gezien. Maar het was smakelijk.

 

Volgende stop: een historisch huis van ca. 200 jaar oud gelegen in een prachtige tuin.

 

Daarna naar de thermale bronnen, gelegen in een Nationaal Park.

Er is een slapende vulkaan, er komt water vrij van 90 graden met zeldzame groene zwavel.

Dit stinkt niet zo erg en ruikt zelfs prettig.

Verderop in het park zijn we naar bronnen gegaan met gele zwavel, de geur hiervan deed ons wel sterk denken aan rotte eieren.

 

Aansluitend naar het Nationale Museum in Taipei, er worden duizenden stukken tentoongesteld die de heer Shek veilig heeft gesteld voor de culturele revolutie van Mao Tse Tung.

 

Het laatste onderdeel van de tour was de Shilin Night Market, hier hebben we samen met onze Canadese medepassagier een kleinigheid genuttigd. Zij had in de tussentijd gecheckt of er nog een kaartje beschikbaar was voor de operavoorstelling waarvan wij al kaartjes hadden. Dat bleek het geval te zijn, dus zij we gedrieën in een taxi gesprongen om bij het operagebouw te geraken.

Daar aangekomen konden we het schminken en kleden van de zangers en acteurs meemaken.

 

We hebben genoten van de voorstelling die maar een goed uur duurde.

Daarna moesten we nog even in de rij voor een taxi, waarna we om ca. 10 uur uitgeteld van een zeer vermoeiende maar geweldige dag op bed konden vallen.

Taipei, 21 februari 2019

Vandaag werden we door Kelly opgehaald.

We hadden geboekt voor de Pingxi en Jiufen Tour.

Onderweg naar andere hotels om medepassagiers op te halen vertelde Kelly eerst het e.e.a. over zichzelf.

Ze bleek pas 2 maanden geleden getrouwd te zijn met een Australiër, Ze had hem via Tinder leren kennen, maar helaas moet hij volgende maand weer voor zijn werk naar Australië etc, etc, en zo kwamen we (bijna) alles van Kelly te weten.

 

Na de andere passagiers opgehaald te hebben, (een paar uit Singapore en een paar uit de Filipijnen waarvan hij van Nieuw Zeelandse origine was.) gingen we ¨ On the road ¨

 

We gingen eerst naar een plaats waar tijdens de Japanse bezetting goud gedolven werd, de gebouwen staan er vervallen bij en mede door het mistige weer gaf dat een enorm mistroostige aanblik.

Vlakbij is een waterval die in een rivier en later in de oceaan uitkomt, het water heeft een gele kleur door de vervuiling met arsenicum.

 

In Pingxi aangekomen hebben we door de straatjes gewandeld waar allen maar winkels en restaurantjes zijn gevestigd. We hebben er veel verschillende dingen moeten proeven, veelal zoetigheden.

 

En dan het sluitstuk van de tour : Jiufen

In deze plaats worden papieren lampions gemaakt en opgelaten.

Wij ondergingen een workshop lampions maken, in de werkplaats werd door de eigenaar eenmaal voorgedaan hoe het moest en daarna mochten we ons onder het toeziend oog van familieleden onze eigen lampion maken. En dat lukte vrij aardig.

Ingrid heeft er daarna in Chinese en Latijnse tekens een paar goede wensen op aangebracht.

En toen was het tijd om `m op te laten. Dat schijnt te moeten gebeuren op treinrails die zich voor de deur bevinden. Er komen elk uur 2 treinen voorbij, maar we konden een geschikt moment uitzoeken.

Het vuurtje in de lampion werd aangestoken en onder supervisie van de gehele familie werd de lampion door ons gelanceerd.

Het was erg druk, er werden dus heel veel lampions opgelaten. Soms zag je er tientallen tegelijk in de lucht.

Na deze stop waren we binnen een uur weer in het hotel, waar we de koffers moesten pakken voor de vlucht naar Sydney vanavond.

Taipei, 22 februari 2019

De vlucht van Taipei naar Sydney vertrok vannacht ruin een half uur te laat maar kwam toch op tijd aan.

Toen we net aanschoven bij de lange rij wachtenden voor de paspoortcontrole werden we gebeld door Lawrence. Hij liet ons weten dat hij ons naar het hotel in downtown Sydney zou brengen.

We moesten hem maar bellen als we onze koffers hadden. En zo geschiedde ruim een half uur later, want zo lang duurde het voor we aan de beurt waren bij de controle.

De koffers konden we daarna direct van de band plukken.

Na het telefoontje aan Lawrence bleek dat hij al in de aankomsthal stond.

 

Een redelijk snelle rit bracht ons bij het hotel, een oud gebouw, zonder lift.

En onze kamer is op de 2de verdieping, het heeft dus menig zweetdruppeltje gekost voor de bagage op de daarvoor bestemde plaats was gearriveerd.

Mede door de temperatuur, slaapgebrek en jetlag ging het even niet meer en hebben we even een powernap gedaan.

We hebben speciaal dit hotel gekozen omdat het dicht bij de cruiseterminal ligt waar we zondag aan boord gaan van de ¨Noordam¨. Maar we wilden dat wel even checken, dus toen het even niet meer regende, de straat op.

Het blijkt inderdaad maar 300 meter lopen te zijn naar de terminal. We moeten nog wel even uitdokteren hoe dat gaat met de bagage, het zal er wel op uitdraaien dat we meerdere keren op en neer moeten.

 

Omdat we toch in de buurt waren zijn we naar Circular Quay gelopen, een plek waar vandaan veel ferries vertrekken. Er zijn veel restaurants en winkels en het is er gezellig druk, alle terrassen waren vol. Gelukkig konden we op een van de terrassen nog een plekje vinden, daar hebben onder het genot van een uitstekend glas Australische wijn een uitermate smakelijke maaltijd genuttigd.

Sidney, 24 februari 2019

Vanmorgen, na het ontbijt, zijn we twee keer met een koffer naar de cruiseterminal gelopen.

Het weer was opgeknapt, het was eigenlijk te warm om met koffers te zeulen.

Omdat we om 10.30 uur van de kamer moesten hebben we tot die tijd op een terras gezeten, waarna we de handbagage van de kamer haalden en uit checkten.

 

Op Circular Bay aangekomen bleek het uitermate gezellig te zijn, er speelden straatmuzikanten en de terrassen zaten vol. We hebben een poosje op een bank gezeten en de vogels van diverse pluimage gadegeslagen. Omdat we wat te vieren hadden hebben we ons na verloop van tijd verplaatst naar een terras waar we van een cappuccino en een Italiaans gebakje hebben genoten.

 

Omdat we vanaf 12.30 uur aan boord konden leek het ons verstandig om een kwartier eerder alvast naar de hal te lopen, daar aangekomen bleek dat men al aan het inschepen was.

Na het passeren van incheckbalie, paspoortcontrole en safety check waren we binnen een half uur aan boord.

 

We hebben een binnenhut op dek 6, voorin het schip. De hut is niet veel anders dan de hutten die we op andere HAL schepen hebben gebruikt. Overigens spreekt men bij HAL niet over hutten maar staterooms.

 

Toen we een beetje gewend waren aan onze nieuwe omgeving was het tijd voor de safety drill, altijd weer een belevenis. Wij hebben makkelijk praten we hebben dit nu al een paar keer eerder meegemaakt. De mensen die voor het eerst cruisen pik je er zo uit, ze staan veel te vroeg aan dek en hebben, terwijl daar niet om gevraagd is, een reddingsvest omgebonden.

 

In de dining room moesten we nog een tafel voor twee regelen. En dan direct maar aangeven dat je de gehele cruise van die tafel wenst gebruik te maken, dan hoef je ook niet elke avond in de rij te staan.

Ingrid liet en passant nog even weten dat ik mijn verjaardag vandaag vierde en dat het misschien wel aardig zou zijn als er een paar kelners aan ons tafeltje een liedje zouden zingen.

Dat stond genoteerd en zou wel goed komen.

Helaas is er iets mis gegaan want we hebben geen zingende kelners gezien. We hebben wel heel smakelijk gegeten en er een lekker wijntje bij gedronken.

Op zee, 25 februari 2019

Vandaag is een zeedag, we zijn onderweg van Sydney naar Melbourne.

We hebben aan dek gewandeld, naar klassieke muziek geluisterd en natuurlijk te veel, maar lekker, gegeten.

Tijdens het diner kwam er een kelner informeren of ik misschien gisteren jarig was geweest.

Hij legde uit waar het was misgegaan, er zijn 2 dinerzittingen. Wij maken gebruik van de eerste, maar het zingen stond gepland voor de tweede zitting.

Maar het werd alsnog even rechtgezet, er werden een paar van de beste zangers opgetrommeld en binnen de kortste keren schalde het ¨lang zal hij leven¨, maar dan in het Indonesisch, door het restaurant.

Alsof dat nog niet genoeg was werd er een stuk gebak voor ons neergezet, zo groot dat er een modaal gezin van had kunnen genieten.

Maar ook daar laten we ons niet door afschrikken, en de taart is, zij het met enige moeite opgekomen.

In de theaterzaal hield de kapitein, Eric van der Wal een welkomstspeech. Er werd geproost op en mooie cruise en behouden vaart.

Tijdens het theaterspektakel wat daarna volgde en wat er qua geluid bepaald niet zachtzinnig aan toe gaat, dommelden we allebei in slaap.

We gaan nu merken hoe druk we het de afgelopen tijd hebben gehad, de jetlag en de hogere temperatuur spelen natuurlijk ook een rol.

We gaan nu een paar rustige dagen tegemoet, dus daar gaan we zoveel mogelijk van genieten.